Herbaty zielone

Herbata zielona była znana najwcześniej spośród wszystkich typów herbat. W Chinach i Japonii uchodziła za napój codzienny. Ceniona za właściwości zdrowotne przekonała do siebie wielu miłośników prowadzenia zdrowego trybu życia w Europie.

Najprościej uzyskuje się ją, umieszczając świeże liści nad parą w celu zachowania zielonego koloru i następnie susząc je (herbata niefermentowana). Jednak w produkcji wielu gatunków zielonych herbat stosuje się dodatkowo inne technologie, takie jak prażenie liści w kadziach lub na otwartym ogniu (niektóre odmiany chińskie, na przykład Lung Ching, Lu An Gua Pian lub Ding Gu Da Fang) lub szybkie odparowywanie liści (zielone herbaty z Japonii). W celu uzyskania dobrej jakości zielonej herbaty nie można używać liści, które rosną w dolnych partiach krzewu.
Najlepszą herbatę otrzymuje się z małych, młodych liści lub tipsów, czyli pączków z wierzchołka krzewu). Z pączków często plecie się wiązanki (na przykład Pai Mu Tan), które po zalaniu wodą rozwijają się, ciesząc wzrok i kojąc umysł. Są to chińskie specjały, które idealnie nadają się na prezent.

Dostępne są również herbaty kwiatowe, czyli takie, których liście (gdy są jeszcze świeże) umieszcza się z kwiatami jaśminu, róży lub osmantusa. Herbaty kwiatowe są zaliczane do tych klasycznych, nie aromatyzowanych.

Liście herbaty zielonej muszą być poddane obróbce bezpośrednio po zbiorze.

• W Japonii blanszuje się je parą wodną. Niszczone są wtedy enzymy, a utlenianie powoduje, że liście zachowują zieloną barwę i większość cennych substancji. Japońskie herbaty mają wygląd płaskich ciętych listków.
• W Chinach natomiast liście rozkłada się na specjalnych suchych blachach i mocno podgrzewa nad ogniem, następnie w zależności od rodzaju i przeznaczenia poddaje się je dalszej obróbce w zwijarkach lub gorących kotłach. Chińskim herbatom nadaje się przeróżne kształty: kuleczek, perełek, prochu strzelniczego (gunpowder).

Oprócz wspaniałego smaku zielona herbata ma także bardzo cenne właściwości lecznicze.
Napar z niej nie musi być wcale zielony. Po zalaniu wodą otrzymujemy w filiżance jasny płyn o odcieniu przechodzącym od żółtego do brązu.

Właściwości zielonej herbaty

• Każda filiżanka tego napoju zawiera wiele witamin (A, B, B2, C, E), minerałów i makroelementów (sód, potas, wapń, magnez, fluor, żelazo, mangan, cynk).
• Obniża poziom cholesterolu, który jest główną przyczyną zawałów sera i udarów mózgu. Reguluje ciśnienia krwi, łagodne stymuluje krążenie i zapobiega zwężeniu naczyń krwionośnych.
• Pita regularnie zmniejsza ryzyko zachorowania na choroby nowotworowe od 10 do 15%.
• Wzmacnia zęby i kości.
• Reguluje procesy trawienne.
• Hamuje procesy starzenia.
• Dzięki zawartości teiny działa pobudzająco, poprawia koncentrację i wspomaga szybkość zapamiętywania.
• Chroni przed wirusami i grypą
• Wspomaga leczenie cukrzycy, zapobiegając wzrostowi poziomu cukru we krwi
• Ma działanie moczopędne, dzięki czemu pozwala szybciej pozbyć się toksyn z organizmu
• Neutralizuje nikotynę.
• Kompresy z zielonej herbaty przykładane na zmęczone powieki przywracają oczom blask.

Sposób parzenia

Uzyskiwanie wyśmienitego naparu z zielonej herbaty wymaga odpowiedniego postępowania. Liście zaparza się trzykrotnie zagotowaną, przefiltrowaną lub miękką wodą w temperaturze 90 stopni Celsjusza (3-5 minut od momentu zagotowania się wody). Parzymy je 1,5-2 minuty. Jeśli przedłużymy tę czynność do 6 minut, herbata będzie mniej pobudzająca, ale niestety gorzka i cierpka w smaku. Zalecamy pić ją zgodnie z chińskim ludowym przysłowiem: „Pierwsze zaparzenie dla służby, drugie dla pana, a trzecie do podlania kwiatów”.